MAŁGORZATA GODZISZ: - Księże Arcybiskupie, jak odczytywać te znaki obecności Błogosławionego?

ABP MIECZYSŁAW MOKRZYCKI: - Prośba, by w parafii mieć relikwie bł. Jana Pawła II to wyraz wielkiej wiary, miłości, nadziei, którą nasi wierni pokładają właśnie w Nim. Nadal jest żywy w naszych sercach. Ludzie chcą dalej mieć Go blisko siebie, chcą Go słuchać, chcą się do Niego modlić. Chcą Go prosić, tak jak zawsze podczas Jego posługi jako Piotra naszych czasów, tak i teraz błogosławionego, a wkrótce świętego.

- „W życiu i śmierci Totus Tuus przez Niepokalaną”. Te słowa bł. Jan Paweł II napisał w swoim testamencie w 1980 r. Kim dla Niego była Maryja?

- Maryja była dla Niego najlepszą Matką. Matką Dobrej Rady. Pocieszycielką. Zawsze oddawał się Jej. Prosił, by wstawiała się za Nim w Jego posługiwaniu do swojego Syna, wypraszała potrzebne łaski, światło Ducha Świętego Ojciec Święty miał wielką cześć do Matki Najświętszej. W święta maryjne był inny niż w pozostałe dni. Był radosny, pogodny. To faktycznie mogłem zauważyć. Zawsze Jej ufał i powierzał swoje sprawy.

- Różaniec był dla bł. Jana Pawła II modlitwą tętniącą życiem. Ksiądz Arcybiskup widział, jak przemienia ona wielu. A czego sam doświadczył modląc się z Nim właśnie na różańcu?

- Pogłębiała się nasza wiara, miłość i ufność do Chrystusa. Mogliśmy rozważać tajemnice zbawienia, odkupienia każdego człowieka. A jednocześnie to uświęcenie poprzez rozważanie tajemnic upodabnia nas do Chrystusa. Stajemy się lepszymi. Stajemy się bardziej świętymi w naszym życiu.

- Ojciec Święty był propagatorem modlitwy różańcowej. Każdego, kogo spotkał, starał się do niej zachęcać i wręczał widoczny znak w postaci perłowego różańca. Jaki miał w tym cel?

- Ojciec Święty poprzez modlitwę różańcową umacniał swoją wiarę i posługiwanie. Zawsze po spotkaniu z każdym człowiekiem przekazywał mu różaniec. Podczas swoich nawiedzin w sanktuariach maryjnych wręczał również Matce Bożej swój papieski różaniec. Wskazywał nam, że właśnie dzięki tej modlitwie możemy przybliżać się do Boga i zbawić. Ojciec Święty rozdał tych różańców całe tony, ale wręczając je zachęcał do modlitwy, medytacji, do zastanowienia się nad tą wielką miłością, jaką Bóg obdarzył każdego człowieka oddając za niego życie, zbawiając go i czyniąc Bożym dzieckiem.

- Bł. Jan Paweł II całe życie dążył do świętości. Ksiądz Arcybiskup był tego świadkiem. Jak Ksiądz Arcybiskup odczytuje decyzję papieża Franciszka o kanonizacji?

- Już po Jego śmierci wierni zgromadzeni na Placu św. Piotra obwołali Ojca Świętego świętym. Wołali: „natychmiast święty”! Benedykt XVI przychylił się do tego głosu ludu i rozpoczął od razu proces beatyfikacyjny. Ojciec Święty Franciszek, po zakończonym procesie, a także po zatwierdzeniu cudu, podjął również tą decyzję, aby Ojca Świętego Jana Pawła II zaliczyć w grono świętych. By na całym świecie mógł być dla wszystkich orędownikiem.

- 13 października, w 96. rocznicę objawień fatimskich papież Franciszek zawierzył świat Niepokalanemu Sercu Maryi. Podobnie uczynił to bł. Jan Paweł II. Dlaczego wszyscy mamy powtórzyć gest św. Jana i przyjąć Maryję do siebie?

- Ojciec Święty powierza świat, ponieważ wie, że potrzebuje tej matczynej opieki, troski. By świat uznał Maryję jako przewodniczkę, która prowadzi nas do Chrystusa. Byśmy zrozumieli, że w naszym życiu potrzebna jest nie tylko matka ziemska, ale ta Matka niebieska, która nas zna, czeka i chce być naszą przewodniczką ku zbawieniu.

- Maryja obiecuje: „Moje Niepokalane Serce zwycięży”. Jak zrozumieć te słowa, wcielić je w życie i realizować?

- Jeśli przyjmiemy tak jak Maryja wolę Bożą w naszym życiu, zaufamy Panu Bogu, to przez stawanie się coraz lepszym, będziemy budować tutaj Królestwo Boże, budować dobroć, miłość, pokój przezwyciężając zło i nienawiść.