Objawienie i bezsilność anioła kary

Objawienie Koronki wydarzyło się w dniach 13 i 14 sierpnia, kiedy zakonnica otrzymała wizję anioła, wykonawcę gniewu Bożego. Jak pisze w Dzienniczku (Dz. 474-475), widząc znak kary na grzeszną ludzkość wychodzący od anioła, natchniona zaczęła się modlić słowami koronki. „Kiedy się tak modliłam, ujrzałam bezsilność anioła i nie mógł wypełnić sprawiedliwej kary, która się słusznie należała za grzechy” – pisze s. Faustyna.

Treść Koronki

Następnego dnia, 14 września, po wejściu rano do kaplicy siostra Faustyna usłyszała wewnętrznie słowa Jezusa: „Modlitwa ta jest na uśmierzenie gniewu Mojego. Odmawiać ją będziesz przez dziewięć dni na zwykłej cząstce różańca w sposób następujący: najpierw, odmówisz jedno „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo”, i „Wierzę w Boga”, następnie na paciorkach „Ojcze nasz” mówić będziesz następujące słowa: Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i świata całego; na paciorkach „Zdrowaś Maryjo” będziesz odmawiać następujące słowa: Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i świata całego. Na zakończenie odmówisz trzykrotnie te słowa: Święty Boże, Święty Mocny, Święty a Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.”

Obietnice związane z odmawianiem Koronki

Jak zapisała s. Faustyna w Dzienniczku, Pan Jezus obiecał wylać wiele łask osobom, które będą odmawiać Koronkę.

„Zachęcaj dusze do odmawiania tej koronki. Przez nią podoba mi sie dać wszystko, o co mnie prosić będą zatwardziali grzesznicy” – czytamy w Dzienniczku. „Gdy ją odmawiać będą, napełnię dusze ich spokojem, a godzina ich śmierci będzie szczęśliwa. (...) Powiedz, że żadna dusza, która wzywała Miłosierdzia mojego, nie zawiodła się, ani nie doznała zawstydzenia. Mam szczególne upodobanie w duszy, która zaufała dobroci mojej. Napisz: gdy tę koronkę odmawiać będą przy konających, stanę pomiędzy Ojcem a duszą konającą nie jako sędzia sprawiedliwy, ale jako Zbawiciel Miłosierny” (Dz. 1541).

Łaski w godzinie śmierci

Jezus wskazał s. Faustynie na wielką moc odmawiania Koronki w godzinie śmierci. „Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby grzesznik był najzatwardzialszy, jeżeli tylko raz zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia mojego” (Dz. 687).

Mówił też Jezus: „Każdą duszę, która odmawiać będzie tę koronkę, bronię w godzinie śmierci jako swej chwały. (...) Kiedy przy konającym inni odmawiają tę koronkę, uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę.” (Dz. 811)

Modlitwa w godzinie Męki Jezusa

Jezus polecił także siostrze Faustynie, by o godzinie 15.00 w szczególny sposób błagać Miłosierdzia Bożego, rozważając Mękę Chrystusa.

Podziel się cytatem

„O trzeciej godzinie błagaj Mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej męce, szczególnie w Moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego” – mówił Jezus do siostry Faustyny, a słowa te zapisane zostały w jej „Dzienniczku” (Dz. 1320).

O łaskach płynących z odmawiania Koronki oraz nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego głośno wołano na cały świat podczas wielkiego wydarzenia religijno-muzycznego Symfonia Miłosierdzia, które zostało zorganizowane jednocześnie w Krakowie, Rzymie i na wszystkich kontynentach 21 kwietnia bieżącego roku. Była to wigilia Święta Miłosierdzia Bożego, a koncert religijny z Krakowa – Łagiewnik transmitowano na cały świat za pośrednicwtem łączy telewizyjnych.

Jan Paweł II w Akcie zawierzenia

Do słów z Koronki nawiązał także papież Jan Paweł II podczas Aktu zawierzenia świata Miłosierdziu Bożemu, dokonanemu w sierpniu 2002 roku w Łagiewnikach. „Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata!” – zakończył Akt zawierzenia Jan Paweł II.