Leon XIV do studentki medycyny: nie możemy utracić nadziei na lepszy świat
To prawda, że żyjemy w trudnych czasach. Żyjmy dobrze, a czasy będą dobre - odpowiedział Leon XIV na list studentki medycyny, opublikowany we wrześniowym numerze czasopisma „Piazza San Pietro”. Studentka, 21-letnia Veronica, pisała: „Wydaje się niemal niemożliwe, by żyć w pokoju. Jaka przyszłość nas czeka?”.
List Veroniki ukazał się we wrześniowym numerze magazynu „Piazza San Pietro”, wydawanego przez Bazylikę Watykańską i redagowanego przez ojca Enzo Fortunato. Magazyn rozpoczyna się tradycyjną sekcją Dialog z Czytelnikami. Tam zamieszczono pytanie Veroniki i odpowiedź Papieża.
„Wydaje się niemal niemożliwe, by żyć w pokoju. Jaka przyszłość nas czeka? - pyta Veronica - Czy możemy mieć nadzieję na lepszy świat? A co my, młodzi, możemy zrobić, aby tak się stało?”.
„Droga Veronico, przede wszystkim z całego serca życzę ci, abyś mogła spełnić swoje marzenie. Zawód, do którego dążysz, jest jednym z najbardziej szlachetnych, zwłaszcza jeśli jest przeżywany jako służba najsłabszym i najbardziej potrzebującym, uwzględniając tych, którzy nie mają środków finansowych lub żyją w trudnych warunkach… Twoje pytania są tymi samymi, które mają w sercu twoi rówieśnicy” - odpowiada Ojciec Święty.
Żyjmy dobrze, a czasy będą dobre
Reklama
Przekazuje jednocześnie dziewczynie słowa nadziei. „To prawda, że żyjemy w trudnych czasach. Zło zdaje się przytłaczać nasze życie. Wojny zbierają coraz więcej niewinnych ofiar. Ale to wszystko nie może sprawić, że utracimy nadzieję na lepszy świat. Jak już powiedziałem, cytując św. Augustyna: «Żyjmy dobrze, a czasy będą dobre. My jesteśmy czasami». Właśnie tak - czasy będą dobre, jeśli my będziemy dobrzy!” - pisze Leon XIV.
„Aby tak się stało, musimy pokładać naszą nadzieję w Panu Jezusie. To On wzbudził w twoim sercu pragnienie, by uczynić ze swojego życia coś wielkiego. To On da ci siłę, abyś mogła ulepszać siebie i społeczeństwo, które cię otacza, tak aby czasy, w których żyjemy, były naprawdę dobre” - dodaje Ojciec Święty.
Warto przyjaźnić się z Jezusem
Na koniec prosi dziewczynę, by informowała go o postępach na studiach, a także pamiętała o zachętach płynących z niedawnego Jubileuszu Młodych.
„Dlatego powtarzam ci zaproszenie, które skierowałem do ciebie i do wszystkich młodych, którzy przybyli do Tor Vergata: «Pielęgnujcie swoją przyjaźń z Jezusem». Warto to robić. Bądź tego pewna. Informuj mnie o swoich studiach i drodze duchowej. Z serca ci błogosławię” - napisał Ojciec Święty.
Karmelitanki Bose w Lublinie na zdjęciu z Bp. Mirosławem Milewskim i kapłanami
Z okazji jubileuszu 400-lecia obecności Karmelitanek Bosych w Lublinie, siostry z klasztoru w Dysie otrzymały w czwartek wyjątkowy list od papieża Franciszka, podpisany przez niego w Światowy Dzień Życia Konsekrowanego (2 lutego). Ojciec Święty wyraził głęboką wdzięczność za cztery wieki modlitwy, duchowego wsparcia i świadectwa wiary, które karmelitanki niosą nie tylko mieszkańcom Lubelszczyzny, ale także wiernym na całym świecie. „Wasza obecność w Archidiecezji Lubelskiej jest darem nieocenionym” - napisał Następca Świętego Piotra.
Papież z uznaniem wspomniał o fundacjach zrodzonych z tego Karmelu - w Wilnie, Lwowie, Warszawie, Kijowie, Charkowie i Betlejem, które są świadectwem międzynarodowego oddziaływania duchowości karmelitańskiej. Ojciec Święty pobłogosławił siostry i wszystkich wiernych związanych z tym wyjątkowym miejscem, życząc dalszego rozwoju duchowego oraz wytrwałości w powołaniu i modlitwie. List Franciszka jest wyjątkowym darem na jubileuszowe obchody - podkreśla znaczenie tego klasztoru w historii Kościoła oraz jego nieocenioną rolę w dzisiejszym świecie.
Można powiedzieć, że w tych rozważaniach św. Rita nie jest obecna przez przywoływanie jej myśli lub szczegółów życia, ale ona po prostu do nich była zapraszana. I przychodziła. Przychodziła do ludzi, którzy modlili się o rozwiązanie swoich beznadziejnych spraw. Dawała zrozumienie, dotykała indywidualnie serc.
Tajemnica I - Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
Bóg kocha cię i zadba o to, by nie brakowało ci niczego, co ci naprawdę jest potrzebne. Pamiętaj jednak, że tym, czego najbardziej potrzebujesz, jest POKORA. Ona przyjdzie do ciebie, gdy ZAAKCEPTUJESZ, że nie CZUJESZ SIĘ akceptowany, odwiedzany, zauważony, nie ciebie się pytają o zdanie; inni są wybierani, chwaleni, utalentowani, przebojowi, ładniejsi, z nimi rozmawiają, nie z tobą; jesteś odrzucany, niechciany– siostra lub ktoś inny z rodziny jest lepiej traktowany. Nie chcę ci powiedzieć, że jesteś niechciany, odrzucany, brzydki, masz być popychadłem, chłopcem do bicia itd., ale chcę cię zachęcić do pokory, która polega na akceptacji twoich odczuć i pragnieniu, by inni byli lepsi i bardziej obdarowani od ciebie, o ile tylko ty będziesz taki, jaki być powinieneś. Pokora przyjdzie na ciebie przez szereg rozczarowań i porażek. Pokora to stanięcie w prawdzie i wybranie tego, co wybrał Jezus – kielicha męki. Wtedy będziesz mógł powiedzieć: „Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie” (por. Ps 23,1). Przyjmij tę obietnicę z psalmu jako prawdę, uchwyć się jej jak kotwicy podczas sztormu: „Szukającemu Boga żadnego dobra nie zabraknie”. Jeśli pragniesz przezwyciężyć kłótnie rodzinne, to czy jednocześnie pragniesz pokory, która pomaga przezwyciężać spory? Jeśli pragniesz być pokornym jak Jezus, to czy jednocześnie pragniesz środków, które do głębokiej pokory prowadzą? Na skale pokory zbudujesz duchowe drapacze chmur sięgające nieba. Pokorą przebijesz najwyższe niebiosa; pokorą zdobędziesz Serce Boga; pokorą pokonasz wrogów, odbudujesz swoją rodzinę; dzięki pokorze pokonasz lęk, osiągniesz szczęście, wolność i nadprzyrodzoną radość. Dzięki pokorze staniesz się spokojniejszy, bardziej cierpliwy, mniej będziesz krzyczał, a więcej swoich grzechów będziesz wyznawał na spowiedzi, bo zobaczysz swoją nędzę. Dlaczego mamy tak mało świętych? Bo mało kto chce być głęboko pokornym. Niech Chrystus pomoże ci wpatrywać się w Niego – w Tego, który stracił wszystko, byś zyskał wszystko; w Tego, który tak bardzo się uniżył, by ciebie wywyższyć. Błogosławię cię, byś patrzył na świat nie przez pryzmat własnych odczuć, lecz w Bożej perspektywie. Popatrz na świat w kontekście wielkiej Twojej potrzeby – potrzeby stania się pokornym. Niech Jezus nauczy cię patrzeć dalej i nie skupiać się wyłącznie na tym, czego ci według twojej oceny najbardziej brakuje.
W diecezji Santander, na północy Hiszpanii rozpoczął się drugi międzynarodowy kongres dotyczący domniemanych objawień maryjnych w miejscowości San Sebastián de Garabandal, zwanym potocznie Garabandal. Odbywa się zarówno w Garabandal, jak i w położonych w pobliżu tej hiszpańskiej wsi miejscowościach Puentenansa oraz Santo Toribio de Liébana, które jest popularnym miejscem pielgrzymkowym.
W komitecie organizacyjnym tegorocznego kongresu są zarówno osoby duchowne, jak i świeccy, w tym były minister spraw wewnętrznych Hiszpanii Jorge Fernández Díaz. W rozpoczętym w piątek wydarzeniu bierze udział zarówno ten związany z Partią Ludową (PP) polityk, jak również grono teologów, historyków i znawców objawień maryjnych z Hiszpanii, USA, a także kilku państw Ameryki Łacińskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
