Autor ukazuje w książce dramatyczny pejzaż czasu wojny, lęku i cierpienia, ale też niezłomnej nadziei, rodzącej się w sercach ludzi. Bp Nitkiewicz prowadzi czytelnika uliczkami okupowanego przez Niemców Sandomierza i okolicznych miejscowości, pozwala zajrzeć do katedralnego kapitularza, do szpitala Świętego Ducha, a nade wszystko do dusz bohaterów, którzy w obliczu mroku próbują ocalić w sobie człowieczeństwo.
Jedną z postaci tej opowieści jest Rywka, młoda Żydówka, która dzięki odwadze biskupa Jana Kantego Lorka i sióstr zakonnych unika śmierci. Jej los splata się z historią Emila, studenta, uciekiniera spod Gliwic, rozdartego pomiędzy młodzieńczą lekkomyślnością a odkrywaniem sensu ofiary i odpowiedzialności. Wśród nich jest jeszcze postać biskupa Jana Kantego Lorka, odważnego i wiernego pasterza Diecezji Sandomierskiej oraz zawichojskiego proboszcza ks. Ignacego Życińskiego, którzy nie wahają się stawać w obronie prześladowanych Żydów.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Biskup Nitkiewicz splata fakty historyczne z narracją o głębokim zabarwieniu duchowym. Z niezwykłą plastycznością maluje wnętrza katedry przywołując temat fałszywych oskarżeń o mordy rytualne. W ten sposób powieść staje się nie tylko rekonstrukcją przeszłości, lecz także pytaniem o źródła uprzedzeń, o dziedzictwo, które trzeba przezwyciężyć w imię prawdy i pojednania. Najbardziej poruszającym obrazem w książce jest wizja zakrwawionych baranków wybiegających na zieloną łąkę, z których każdy symbolizuje niewinne ofiary. To nie tylko metafora cierpienia, ale i modlitwa, by ich męczeństwo nie poszło na marne.
Baranki Boże to powieść napisana z wrażliwością duszpasterza i wnikliwością prawnika, prowadzi czytelnika od ciemności ku światłu. Pokazuje, że nawet w najbardziej dramatycznych chwilach ludzkiej historii Kościół był miejscem nadziei. To książka, która nie daje łatwych odpowiedzi, ale zostawia w sercu czytelnika echo Ewangelii: tylko prawda i miłość mają moc wyzwolić człowieka.
