Orędzie o Bożym Miłosierdziu jest jedną z największych prawd dotykających istoty naszego chrześcijańskiego życia. Miłosierdzie to przede wszystkim głoszenie tajemnicy miłości Boga do każdego człowieka. Miłosierdzie to czynna Caritas pełniona w heroiczny sposób w świecie, który nastawiony jest na zdecydowanie inne wartości. Dar miłosierdzia ofiarowany został w sposób szczególny poprzez posługę skromnej zakonnicy s. Faustyny Kowalskiej, której wytrwałość w głoszeniu miłosierdzia doprowadziła do rozsławienia tego wymiaru duchowości, a ją samą na ołtarze w chwale świętości. Te głębokie treści stały się kanwą kolejnego już III Myśliborskiego Sympozjum Miłosierdzia, które 20 kwietnia odbyło się w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Myśliborzu.

Tym razem refleksją objęto temat: „Wychowawca człowiekiem miłosierdzia”. Wybór miejsca modlitwy, adoracji, rozważań teologicznych i dyskusji jest oczywisty. Myślibórz został naznaczony przez Boga charyzmatem głoszenia prawdy o miłości ofiarowanej przez Boga człowiekowi. To właśnie Myślibórz, a dokładnie świątynia pw. Świętego Krzyża została wybrana w objawieniach s. Faustyny, a potwierdzone to zostało poprzez powojenną obecność tutaj bł. ks. Michała Sopoćki, który niejako namaścił to miejsce dla chwały Bożego Miłosierdzia. Wieloletnia wytrwała praca sióstr oraz tutejszych kapłanów sprawiła, że kult Miłosierdzia Bożego nabrał w tym miejscu szczególnego wymiaru i znaczenia. Zaowocowało to decyzją abp. Mariana Przykuckiego, który 1 sierpnia 1993 r. powołał do życia sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Sanktuarium w Myśliborzu wpisało się w tym czasie w rozwój kultu miłosierdzia, którego największym świadkiem był św. Jan Paweł II.

Organizatorzy sympozjum, a więc sanktuarium w osobie kustosza ks. kan. Janusza Zachęckiego, Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego, Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, Fundacja Społeczności Lokalnych Klaster Społeczny „Uwierz w Siebie” w Myśliborzu, Instytut im. bł. ks. M. Sopocki „Ignis Misericordiae”, jako naczelne zadanie postawili sobie przybliżenie uczestnikom kongresu szerokiego spectrum dotychczasowej wiedzy i pracy nad usystematyzowaniem różnorodnych aspektów miłosierdzia tym razem, jeśli chodzi o wymiar wychowania. Widoczne to było w doborze prelegentów oraz zaproponowanych tematów. Inauguracji sympozjum i powitania gości dokonali kustosz sanktuarium ks. kan. Janusz Zachęcki oraz starosta myśliborski Danuta Patkowska, burmistrz Myśliborza Piotr Sobolewski i ks. kan. Jerzy Tobiasz – prepozyt Kapituły.

Tegoroczny temat dotyczył kwestii wychowania młodego pokolenia zaprosił wszystkich do głębokiego pochylenia się nad istotnymi aspektami pedagogicznymi, które mają swój związek z orędziem miłosierdzia. Jest to niewątpliwie bardzo ciekawe spojrzenie na wychowanie, które swój fundament wywodzi z prawdy o miłosierdziu. Bogactwo miłosierdzia obok zasadniczych treści dotyczących miłości Boga do człowieka, przebaczenia grzechów, podźwignięcia ze słabości czy także miłości czynnej okazywanej ludziom potrzebującym wsparcia niesie ze sobą również cechy związane z kształtowaniem serc i sumień, które mają być uwrażliwione na dokonywanie zasadniczych wyborów moralnych związanych z dobrem i złem. Organizatorzy sympozjum pragnęli ukazać, że nie może istnieć prawidłowe spojrzenie na całokształt życia bez zrozumienia wartości, którymi się człowiek kieruje. Ten świat aksjologii zostaje ukształtowany poprzez wieloletni proces formacyjny człowieka, szczególnie poprzez wszystkie działania wychowawcze.

Sympozjum zgromadziło wiele autorytetów pedagogicznych, profesorów i nauczycieli, którzy z doświadczenia pragnęli podzielić się swoim dziedzictwem uwrażliwiania na wartości, które mają wpłynąć na rozwój miłości realizowanej w codzienności poprzez rozwijanie prawdy o miłosierdziu. Po Eucharystii w auli Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego rozpoczęła się dwuczęściowa sesja, której animatorami byli ks. dr hab. prof. US Kazimierz Dullak – dziekan WT US i ks. dr Kazimierz Półtorak. W pierwszej części wygłoszono cztery referaty. Najpierw ks. dr hab. prof. US K. Dullak zaznajomił wszystkich z „Nauczycielską pasją ks. M. Sopoćki”, po czym dr hab. prof. US Anna Murawska zainteresowała wszystkich tematem: „Wychowanie i wartości w zdezorientowanym świecie”. Kolejny mówca ks. dr Adam Popławski SDB z pozycji salezjanina przeanalizował temat: „Problemy młodzieży a współczesne metody wychowawcze”. Ukoronowaniem pierwszej części było wystąpienie ks. dr. Kazimierza Półtoraka, który zaakcentował rolę „Animatora grup parafialnych jako człowieka miłosierdzia”. Druga część sympozjum poświęcona była tematyce: „Nauczyciel – wychowawca XXI wieku”. Prelegentami byli sami pedagodzy i wychowawcy, którzy dzielili się swoimi spostrzeżeniami dotyczących roli nauczyciela we współczesnym świecie, który ma za zadanie wszczepić w osobowość wychowanka trwały fundament posługiwania się hierarchią wartości, w której na pierwszym miejscu musi znaleźć się szacunek dla drugiego człowieka i obdarowywanie go szlachetnością swego serca. Tematy te były przybliżone przez Magdalenę Zarębską-Kuleszę – zachodniopomorskiego kuratora oświaty, dr Małgorzatę Wałejko z US, Bożenę Ferkaluk z ZSP w Dębnie, Joannę Obidowską-Kuczyńską z ZS w Myśliborzu oraz parę rodziców ze Szczecina Bożenę i Mirosława Hilickich.

Kolejna część sympozjum to sekcje tematyczno-dyskusyjne, które koncentrowały się nad refleksją dotyczącą obszarów działania wychowawczego. Podczas tego panelu osobno spotkali się księża kanonicy w ramach Myśliborskiej Kapituły Kolegiackiej, natomiast w auli odbyły się prezentacje działań pod wspólnym hasłem: „Nieprofesjonalny wychowawca w działaniu”. Swoimi doświadczeniami pracy na różnych odcinkach wychowawczych podzieli się: ks. Piotr Buda z Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Natalia Holicka z WH US o „Stretworkingu w pracy z młodzieżą”, Bożena Wierucka z UTW z tematem: „Seniorat w dziele wychowania” oraz kolejna para rodzicielska Dorota i Wilhelm Grzesiak ze Szczecina ze spojrzeniem na rolę ojca jako wychowawcy. Ukoronowaniem myśliborskiego spotkania była modlitwa Koronki do Bożego Miłosierdzia, którą poprowadziły gospodynie – siostry Jezusa Miłosiernego.

Zorganizowane w przeddzień Niedzieli Miłosierdzia Bożego sympozjum stało się podbudową do wymiany myśli wielu osób, które poświęciły się całkowicie misji zaszczepiania w sercach młodego pokolenia zdrowych treści, które mają oddziaływać na ich człowieczeństwo. Trzecie już sympozjum pokazało jak głęboką rzeczywistością jest Boże Miłosierdzia, które ma zawarte w sobie różne spojrzenia na tę rzeczywistość zawartą w objawieniu o miłosierdziu.