Jesteśmy świadkami makiawelicznego trendu szkalowania świętych. Po św. Janie Pawle II kolejnym celem ataków środowisk nieprzychylnych Kościołowi jest św. Maksymilian Maria Kolbe. Usilne próby wykazania rzekomych czarnych plam w życiorysie męczennika z Auschwitz są nieporadne, ale niebezpieczne, ponieważ kłamstwo powtarzane tysiąc razy staje się „prawdą”. Dlatego książka Ojciec Kolbe nie wszystkim znany. Wybór wspomnień jawi się niczym dzieło Opatrzności – publikacja była gotowa do druku w 1979 r., jednak z różnych przyczyn ukazała się dopiero w 2023 r., gdy na świętego z Auschwitz wylał się bezpardonowy hejt.
Książka zawiera ponad osiemdziesiąt wspomnień osób, które pozwalają z różnych stron spojrzeć ponownie na o. Maksymiliana. W gronie ludzi dających świadectwo o męczenniku z Auschwitz znajdują się członkowie jego rodziny (m.in. Anna Galert, ciotka o. Maksymiliana), zakonni współbracia (np. br. Rufin Majdan, osobisty sekretarz męczennika), biskupi (m.in. kard. Adam Stefan Sapieha), kapłani, siostry zakonne oraz świeccy, na czele z Franciszkiem Gajowniczkiem. Wspomnienia te zostały zebrane w czasie prowadzenia procesu beatyfikacyjnego.
Dla przejrzystości publikację podzielono na jedenaście rozdziałów, które odzwierciedlają kolejne etapy życia oraz działalności o. Maksymiliana, począwszy od dzieciństwa, przez studia, działalność misyjną w Japonii, budowanie Niepokalanowa, a na pobycie w obozie śmierci skończywszy. Ojciec Kolbe nie wszystkim znany to książka, którą powinien przeczytać każdy. Świadectwa w niej zawarte składają się na mozaikę wielkiej postaci, utkaną z różnorodnych wypowiedzi osób, które dobrze go poznały. To żywe świadectwo o świętym, który wciąż inspiruje katolików na całym świecie.
Ojciec Kolbe nie wszystkim znany. Wybór wspomnień
Praca zbiorowa
Wydawnictwo Ojców Franciszkanów
Z Mariuszem Drapikowskim – gdańskim bursztynnikiem, autorem wielu dzieł sakralnych, m.in. bursztynowej sukienki Matki Bożej Jasnogórskiej, monstrancji, Tryptyku Jerozolimskiego i ołtarzy kaplic, stanowiących 12 centrów modlitwy o pokój na świecie: 12 Gwiazd w Koronie Maryi Królowej Pokoju – rozmawia Iwona Flisikowska
Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom w Stanach Zjednoczonych.
Franciszka urodziła się w Lombardii, w rodzinie Augustyna Cabrini i Stelli Oldini. Kiedy miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. Ukończyła studia nauczycielskie i przez 2 lata pracowała w szkole. Poczuła powołanie do życia zakonnego, jednak z powodu słabego zdrowia nie przyjęto jej ani u sercanek, ani u kanonizjanek. Wstąpiła więc do Zakonu Sióstr Opatrzności (opatrznościanki), u których przebywała 6 lat (1874-80). Gdy miała 27 lat, została przełożoną tego zakonu. Jej pragnieniem była praca na misjach, dlatego 14 listopada 1880 r. wraz z siedmioma towarzyszkami założyła Zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. Podczas spotkania z bp. Scalabrinim Franciszka usłyszała o losie włoskich emigrantów za oceanem. Papież Leon XIII zachęcił ją, by tam podjęła pracę ze swoimi siostrami. W Stanach Zjednoczonych siostry pracowały w oratoriach, więzieniach, w katechizacji, szkolnictwie parafialnym, posługiwały chorym. W 1907 r zgromadzenie uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej. Franciszka Ksawera zmarła cicho w Chicago. Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom. W chwili jej śmierci zgromadzenie miało 66 placówek i liczyło 1,3 tys. sióstr.
W parafii św. Michała Archanioła w Ostrowcu Świętokrzyskim odbyły się warsztaty dla małżeństw pt. „Droga do Betlejem – małżeńska szkoła oczekiwania”.
Propozycja była skierowana do małżonków z różnym stażem, małżonkowie zostali zaproszeni do zatrzymania się nad sensem oczekiwania, odkrywania duchowego wymiaru codzienności oraz poszukiwania „Betlejem” w relacji małżeńskiej. Spotkania odbywały się przez trzy adwentowe piątki i zgromadziły łącznie 12 par. Każdy wieczór rozpoczynały konferencje ks. Krystiana Musiała oraz ks. Jana Siudaka, które wprowadzały uczestników w tematykę spotkań. Ważnym elementem były również świadectwa doświadczonych małżonków, którzy z dużą szczerością mówili zarówno o radościach, jak i trudnościach wspólnego życia. Całość dopełniała część warsztatowa, dająca przestrzeń do rozmowy i refleksji w parach. Cennym doświadczeniem było także spotkanie poprowadzone przez Halinę Głuszak, psycholog. Jej obecność pozwoliła uczestnikom spojrzeć na relacje małżeńskie również z perspektywy psychologicznej, pogłębiając refleksję nad komunikacją, emocjami i odpowiedzialnością za drugą osobę. O potrzebie organizowania takich inicjatyw mówił ks. Krystian Musiał, Dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin. - Współczesne rodziny mierzą się z wieloma wyzwaniami wychowawczymi i społecznymi. Dlatego widzimy wyraźną potrzebę organizacji warsztatów dla rodzin, które będą wspierać komunikację, wzmacniać relacje oraz rozwijać kompetencje rodzicielskie. Takie działania pomagają budować bezpieczne, świadome i wspierające środowisko dla dzieci i dorosłych, a jednocześnie sprzyjają integracji lokalnej społeczności – mówił ks. Musiał.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
